Myn jeafhabberi is fèskes meitsen

Trijntje Buist – Schaap (1935 – 1999), op het eiland beter bekend als Trijnie, was een echte Terschellingse. Ze woonde op West met haar man Pieter (1929 – 1995) en hun drie zonen. Een van haar hobby’s was het beschrijven van de eilander gebruiken en actualiteiten in gedichten. Ook herinneringen aan haar jeugd en haar gevoelens omtrent het geloof verwerkte ze in fèssies in de taal van haar hart, het Westers/Schylgers. Na haar overlijden belandde het schriftje waarin Trijnie werkte bij haar zoon Jacob. Hij speelde al lange tijd met het idee om de gedichten uit te geven. Ze overstijgen namelijk het persoonlijke: samen vormen ze een tijdsdocument van de jaren zestig, zeventig en tachtig van de twintigste eeuw op Terschelling – en deels ook van de tijd daarvoor, omdat Trijnie ook haar jeugd en de oorlogsjaren beschrijft. Bovendien draagt een bundeling bij aan het behoud van de Terschellinger taal.